احمد کافی
روحانی واعظ، روضهخوان و مؤسس مهدیه تهران | |
| |
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱ خرداد ۱۳۱۵ش/۱ ربیعالاول ۱۳۵۵ق |
زادگاه | مشهد |
تاریخ وفات | ۳۰ تیر ۱۳۵۷ش/نیمه شعبان ۱۳۹۸ق |
محل دفن | قبرستان خواجهربیع |
خویشاوندان سرشناس | سید حسین شاهرودی |
اطلاعات علمی | |
استادان | سید ابوالقاسم خویی • سید اسدالله مدنی • سید مرتضی فیروزآبادی |
محل تحصیل | مشهد • تهران • نجف |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | حمایت از امام خمینی در مبارزه علیه حکومت پهلوی |
اجتماعی | تأسیس مهدیه تهران • ساخت درمانگاه • ایجاد صندوق قرضالحسنه • کمک به نیازمندان • تأسیس حوزه علمیه، ساخت مسجد، مدرسه و حمام در ایلام |
شیخ احمد کافی (۱۳۱۵-۱۳۵۷ش) روحانی واعظ و روضهخوان شیعه پیش از انقلاب اسلامی ایران و مؤسس مهدیه تهران.
احمد کافی شهرت خود را با سخنرانیهایش کسب کرد و در آنها از امام خمینی طرفداری میکرد. محتوای برخی از سخنرانیهای وی در قالب کتاب و لوح فشرده منتشر شده است. او در خواجهربیع مشهد مدفون است.
زندگی
احمد کافی فرزند میرزا محمد در ۱ خرداد ۱۳۱۵ش برابر با ۱ ربیعالاول ۱۳۵۵ق در مشهد زاده شد. وی پس از پایان دروس مقدمات و ادبیات عرب حوزوی، به وعظ و خطابه میپرداخت. در حدود پانزده سالگی در شبهای جمعه دعای کمیل حرم امام رضا(ع) را میخواند. وی بارها در راهپیمایی اربعین از نجف تا کربلا شرکت کرد.
کافی در ۲۳ سالگی با دختر سید حسین شاهرودی ازدواج کرد.
فعالیتهای علمی
کافی در سال ۱۳۲۱ش به دبستان رفت و از دهسالگی نزد پدرش میرزا احمد به تحصیل علوم دینی مشغول شد. او سپس وارد حوزه علمیه شد و در سال ۱۳۳۳ش به همراه جدش به نجف رفت وی در نجف در مدرسه طیب زیر نظر اساتیدی چون آیتالله خویی، سید اسدالله مدنی، حسین راستی کاشانی و سید مرتضی فیروزآبادی به تحصیل علوم دینی پرداخت. کافی از طرف آیتالله مدنی تبریزی مأمور خواندن دعای کمیل در حرم امام حسین(ع) و دعای ندبه در مدرسه طیب بود. او مدتی پس از اقامت در نجف، به دلیل مشکلات مالی خانواده به ایران بازگشت و سه سال در قم مشغول به تحصیل شد.
کافی از امام خمینی، سید ابوالقاسم خوئی و سید محمدرضا گلپایگانی اجازه در امور حسبیه داشت.
تبلیغ
- «در تاریخ یاد ندارم کسی همانند مرحوم کافی نام حضرت ولی عصر(عج) را زنده کرده باشد.»
تاریخ بایگانی،
احمد کافی در ۱۳۴۳ش به تهران رفت و به تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان و نیز مراسم دعای کمیل و دعای ندبه پرداخت. او برای تبلیغ به اکثر نقاط ایران و برخی کشورها مسافرت میکرد و سخنرانیهایش با استقبال مردم مواجه میشد. برخی محتوای منبرهای او را مصداق موعظه حسنه دانستهاند که در جان های مستعد تأثیر به سزایی داشت.اخلاص و حرف زدن به زبان مردم و توسل به امام زمان(ع) را سه عامل موفقیت کافی در منبر برشمردهاند. امام خمینی، آیتالله میلانی و سید شهابالدین مرعشی نجفی، او را با عبارتهای گوناگونی مورد توجه قرار دادهاند.
او در سفرهایی که به مکه و مدینه داشت، از حریم ولایت خاندان پیامبر(ص)، بهویژه امام علی(ع)، در مقابل وهابیان، دفاع نمود.
آثار
از شیخ احمد کافی آثار نوشتاری بر جای نمانده است البته محتوای برخی از سخنرانیهای او پس از درگذشتش، در قالب کتاب و لوح فشرده گردآوری و منتشر شده است که برخی از آنها عبارتند از:
- آخرالزمان به روایت معصومین(ع) از زبان کافی
- کلید نجات و ایمنی از فتنههای آخرالزمان
- روضههای مرحوم کافی
- لطیفههای چهارده معصوم
- نجاتیافتگان امام زمان(ع) از زبان احمد کافی
- نغمههای فاطمیه آخرین سخنرانیهای او را دربردارد.
فعالیتهای اجتماعی
- ساخت مهدیه تهران
- ساخت درمانگاه
- کمک به نیازمندان
- ایجاد صندوق قرضالحسنه.
تأسیس حوزه علمیه، ساخت مسجد، مدرسه و حمام در ایلام، ساخت و بازسازی چندین حمام، مدرسه و مسجد در دیگر شهرهای استان ایلام و روستاهای اطراف از جمله خدمات وی در زمان تبعید است. وی در شهرهای مختلف، بنای ۷۲ مهدیه را با کمک اهالی پیریزی کرد. او در عربستان نیز، که هر سال برای حج به آنجا میرفت، فعالیت داشت؛ احداث بناهای مختلف مسجد، مدرسه و چاههای آب از جمله این موارد است.
فعالیتهای سیاسی
در دوره پهلوی، نام بردن از امام خمینی جرم محسوب میشد، اما کافی در مجامع عمومی از امام خمینی به بزرگی یاد میکرد. او به دلیل سخنرانیهایش گاهی احضار و بازداشت میشد. وی به مدت سه سال به ایلام تبعید شد.
درگذشت
احمد کافی چند ماه پیش از انقلاب اسلامی ایران، در ۳۰ تیر ۱۳۵۷ش، در نزدیکی مشهد در تصادف رانندگی کشته شد. برخی مرگ او را مشکوک دانسته و به عوامل حکومت پهلوی نسبت میدادند. در پی این تردیدها در شهرهای همچون قم، اصفهان و کاشان تظاهراتی برپا شد.
مراسم تشییع کافی در مشهد با حمله مأموران حکومت پهلوی مواجه شد که به شهادت و زخمی شدن تعدادی از شرکتکنندگان انجامید. سید عبدالله شیرازی در حرم امام رضا(ع) بر جنازه او نماز گزارد، سپس جنازه به تهران منتقل شد تا طبق وصیت کافی در مهدیه تهران دفن شود اما مأموران امنیتی اجازه ندادند تا او را در مهدیه دفن کنند و از خانواده او خواستند تا در رسانهها اعلام کنند که بهخاطر اینکه ممکن است کسی در تشییع کشته شود جنازه را برخلاف وصیت کافی در بهشت زهرای تهران دفن میکنیم و هزینه مراسم ختم را صرف امور خیریه خواهیم کرد اما این درخواست با مخالفت خانواده کافی مواجه شد. از اینرو جنازه به مشهد منتقل و در خواجهربیع دفن شد. از سوی آیت الله سید احمد خوانساری در مسجد سید عزیزالله و نیز در مسجد ارک تهران از سوی محمد تقی فلسفی مراسم ختم برگزار شد.
جستارهای وابسته
مطالعه بیشتر
- کتاب واعظ شهیر حجتالاسلام حاج شیخ احمد کافی
- کافی چهره ماندگار نوشته مهدی کافی
پانویس
- ↑ کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۳۰.
- ↑ .
- ↑
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۳۵.
- ↑ .
- ↑
- ↑
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ shia-news.com/000AQIناگفتههایی از مرحوم حاج شیخ احمد کافی از زبان شیخ محسن کافی
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۴۶.
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ ؛ کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۱۴۶.
- ↑ .
- ↑ .
منابع
- ، شیعهنیوز، درج مطلب، ۲۷ تیر ۱۳۸۹ش.
- مهدی کافی، کافی چهره ماندگار، تهران، نشر اسوه، ۱۳۸۸ش.
پیوند به بیرون
- صفحههایی که از جعبه گفتاورد با پارامترهای نامعلوم استفاده میکنند
- واعظان شیعه قرن ۱۴ (شمسی)
- مدفونان در مشهد
- روضهخوانان شیعه قرن ۱۴ (قمری)
- واعظان شیعه قرن ۱۴ (قمری)
- روضهخوانان شیعه قرن ۱۴ (شمسی)
- روحانیان شیعه اهل مشهد
- روحانیان تبعیدشده حکومت پهلوی
- دانشآموختگان حوزه علمیه نجف (پس از سال ۱۲۰۰ قمری)
- دانشآموختگان حوزه علمیه قم (پس از سال ۱۳۰۰ شمسی)
- دانشآموختگان حوزه علمیه مشهد